

Stoperan Fast to lek przeciwbiegunkowy w postaci liofilizatu doustnego, który rozpuszcza się na języku bez potrzeby popijania. Zawiera chlorowodorek loperamidu, który działa bezpośrednio w jelitach, zmniejszając ich perystaltykę i zwiększając wchłanianie wody oraz elektrolitów. Dzięki temu biegunka może ustąpić już w ciągu kilku godzin.
Stoperan Fast to lek przeciwbiegunkowy zawierający chlorowodorek loperamidu. Działa bezpośrednio w jelitach, zmniejszając ich perystaltykę i wydłużając czas przechodzenia treści pokarmowej. W efekcie zwiększa się wchłanianie wody i elektrolitów, co przyczynia się do szybkiego ustąpienia biegunki, często już w ciągu kilku godzin. Preparat ma postać liofilizatu doustnego, który rozpuszcza się na języku bez potrzeby popijania, co ułatwia jego stosowanie w każdej sytuacji.
Działanie
Loperamid wiąże się z receptorami opioidowymi w ścianie jelita, hamując uwalnianie acetylocholiny i prostaglandyn. Zmniejsza to motorykę przewodu pokarmowego i wydłuża czas pasażu jelitowego. Efektem jest zwiększone wchłanianie wody oraz elektrolitów i zmniejszona częstość wypróżnień.
Wskazania
Stoperan Fast jest wskazany w objawowym leczeniu ostrej i przewlekłej biegunki u dorosłych oraz dzieci powyżej 6. roku życia, gdy leczenie przyczynowe nie jest możliwe ani skuteczne.
Substancją czynną leku jest loperamidu chlorowodorek (Loperamidi hydrochloridum).
Jedna liofilizowana tabletka zawiera: 2 mg loperamidu chlorowodorku (Loperamidi hydrochloridum).
Substancje pomocnicze: mannitol, pullulan, aspartam (E 951), aromat miętowy (zawierający: maltodekstrynę kukurydzianą (zawiera glukozę), substancje aromatyczne, modyfikowaną skrobię kukurydzianą (E1450)), sodu wodorowęglan, polisorbat 80.
To jest lek. Dla bezpieczeństwa stosuj go zgodnie z ulotką dołączoną do opakowania. Nie przekraczaj maksymalnej dawki leku. W przypadku wątpliwości skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą.
Zalecane dawkowanie:
Dorośli oraz dzieci w wieku od 8 do 17 lat w przypadku biegunki ostrej stosuje się początkowo 2 tabletki (4 mg) u dorosłych lub 1 tabletkę (2 mg) u dzieci, a następnie 1 tabletkę (2 mg) po każdym luźnym wypróżnieniu. W leczeniu biegunki przewlekłej dawka początkowa wynosi 2 tabletki (4 mg) na dobę dla dorosłych i 1 tabletkę (2 mg) na dobę dla dzieci. Dawkę dobową można modyfikować, aż do uzyskania 1–2 normalnych stolców na dobę, zwykle osiąga się to przy dawce podtrzymującej wynoszącej od 1 do 6 tabletek (2–12 mg) na dobę. Maksymalna dawka dobowa nie powinna przekraczać 8 tabletek (16 mg) u dorosłych.
Dzieci w wieku od 6 do 7 lat mogą stosować 1 tabletkę (2 mg) po każdym luźnym wypróżnieniu. W biegunce ostrej nie należy przekraczać 3 tabletek (6 mg) na dobę, a w biegunce przewlekłej – 2 tabletek (4 mg) na dobę.
U osób w podeszłym wieku oraz pacjentów z zaburzeniami czynności nerek nie ma potrzeby modyfikowania dawki. U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby lek należy stosować ostrożnie ze względu na możliwość nasilenia działania na ośrodkowy układ nerwowy.
Tabletkę należy umieścić na języku, poczekać aż się rozpuści i połknąć ze śliną. Tabletek nie trzeba popijać. Biegunka może ustąpić już po jednej dawce, w takim przypadku nie należy kontynuować leczenia. W razie wrażenia, że lek działa zbyt słabo lub zbyt mocno, należy skonsultować się z lekarzem.
Nie należy stosować leku, jeśli pacjent ma uczulenie na loperamid lub którykolwiek składnik preparatu. Lek jest przeciwwskazany u dzieci poniżej 6. roku życia. Nie powinien być stosowany w przypadku ostrej czerwonki z krwią w kale i wysoką gorączką, ostrego rzutu wrzodziejącego zapalenia jelita grubego, bakteryjnego zapalenia jelita cienkiego i okrężnicy wywołanego przez bakterie Salmonella, Shigella i Campylobacter, a także rzekomobłoniastego zapalenia jelit związanego z antybiotykoterapią.
Działania niepożądane
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Działania niepożądane występujące rzadko (mogą dotyczyć mniej niż 1 na 1000 osób): reakcja nadwrażliwości, reakcja anafilaktyczna (włącznie ze wstrząsem anafilaktycznym) oraz reakcja anafilaktoidalna (ciężka reakcja alergiczna na całym ciele); - utrata świadomości, obniżony poziom świadomości, wzmożone napięcie mięśniowe, nieprawidłowa koordynacja; - niedrożność jelita, rozszerzenie okrężnicy, wzdęcia; - toksyczna reakcja alergiczna skóry i błon śluzowych występująca z zaczerwienieniem, powstaniem pęcherzy i złuszczaniem naskórka (wykwity pęcherzowe, w tym zespół Stevensa-Johnsona, toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka i rumień wielopostaciowy), obrzęk twarzy, pokrzywka, świąd.
Ponadto mogą pojawić się następujące dolegliwości:
Działania niepożądane występujące często (mogą dotyczyć mniej niż 1 na 10 pacjentów): zawroty głowy, zaparcie, nudności, wzdęcia.
Działania niepożądane występujące niezbyt często (mogą dotyczyć mniej niż 1 na 100 pacjentów): senność, bóle brzucha, dyskomfort w obrębie jamy brzusznej, suchość w ustach, ból w nadbrzuszu, wymioty, dyspepsja, wysypka.
Działania niepożądane występujące rzadko (mogą dotyczyć mniej niż 1 na 1 000 pacjentów): zwężenie źrenicy, zatrzymanie moczu, pieczenie języka, zmęczenie.
Działania niepożądane częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych): ból w nadbrzuszu, ból brzucha promieniujący do pleców, wrażliwość uciskowa brzucha, gorączka, przyspieszone tętno, nudności, wymioty, mogące być objawami stanu zapalnego trzustki (ostre zapalenie trzustki).
Ostrzeżenia i środki ostrożności
Stoperan Fast działa objawowo i nie leczy przyczyny biegunki. Gdy znana jest jej przyczyna, należy wdrożyć leczenie przyczynowe. U pacjentów z biegunką, szczególnie u dzieci i osób starszych, może dojść do odwodnienia i utraty elektrolitów. Objawami odwodnienia są między innymi suchość w ustach, zawroty głowy i wymioty. W czasie biegunki należy przede wszystkim uzupełniać płyny i elektrolity oraz zadbać o odpowiednie nawodnienie organizmu, np. stosując doustne płyny nawadniające dostępne w aptekach.
U pacjentów z AIDS leczonych z powodu biegunki loperamidem należy natychmiast przerwać terapię, jeśli pojawią się objawy wzdęcia brzucha. W tej grupie pacjentów, szczególnie przy zakażeniu jelit wirusami lub bakteriami, obserwowano przypadki toksycznego rozdęcia okrężnicy, objawiającego się silnym wzdęciem, gorączką i przyspieszonym tętnem.
W przypadku niewydolności wątroby przed zastosowaniem leku należy skonsultować się z lekarzem, ponieważ może być konieczna kontrola stanu neurologicznego i dostosowanie dawki leku ze względu na ryzyko działań niepożądanych ze strony ośrodkowego układu nerwowego.
Stoperan Fast nie powinien być stosowany w innych chorobach niż te, w których jest wskazany. Nie należy przekraczać zalecanej dawki, ponieważ po przedawkowaniu zgłaszano ciężkie zaburzenia rytmu serca, takie jak szybkie lub nieregularne bicie serca.
Leczenie należy przerwać natychmiast w przypadku wystąpienia zaparcia, wzdęcia brzucha lub braku wypróżnienia przez ponad 12 godzin. W ostrej biegunce, jeśli nie nastąpi poprawa po 48 godzinach stosowania leku, należy skontaktować się z lekarzem. U pacjentów leczonych z powodu biegunki przewlekłej może być konieczne zmniejszenie dawki lub zakończenie leczenia. Nieprzestrzeganie zaleceń dotyczących dawkowania może prowadzić do zablokowania jelit. Objawami tego są zaparcie, wzdęcie brzucha i „wyciek” wodnistych stolców.
Stosowanie innych leków
Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować, w tym również o tych, które wydawane są bez recepty.
W szczególności należy zachować ostrożność, jeśli pacjent stosuje: rytonawir (lek stosowany w zakażeniu wirusem HIV); chinidynę (lek stosowany w leczeniu zaburzeń rytmu serca); desmopresynę stosowaną doustnie (lek stosowany w leczeniu nietrzymania moczu); itrakonazol lub ketokonazol (leki stosowane w leczeniu zakażeń grzybiczych); gemfibrozyl (lek stosowany w celu obniżenia stężenia cholesterolu).
Ciąża i karmienie piersią
Jeśli pacjentka jest w ciąży lub przypuszcza, że może być w ciąży, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku
Stosowanie leku u dzieci i młodzieży
Nie należy stosować u dzieci poniżej 6 roku życia.
Prowadzenie pojazdów i obsługa maszyn
W czasie leczenia mogą wystąpić senność, zawroty głowy lub zmęczenie, dlatego należy zachować ostrożność podczas prowadzenia pojazdów i obsługi maszyn.
Przechowywać w temperaturze nieprzekraczającej 25°C. Chronić od światła i wilgoci. Przechowywać w sposób niedostępny dla małych dzieci.