Manti, 32 tabletki

Opis

Manti to lek zobojętniający sok żołądkowy. Stosowany jest w przypadku problemów trawiennych takich jak zgaga, nadkwaśność, wzdęcia. 

Smak miętowy. 

Skład

Substancjami czynnymi są: glinu wodorotlenek (Aluminii hydroxidum), magnezu wodorotlenek (Magnesii hydroxidum), symetykon (Simeticonum|).

1 tabletka zawiera:

glinu wodorotlenek 200 mg,

magnezu wodorotlenek 200 mg,

symetykon 25 mg.

Substancje pomocnicze: magnezu stearynian, kwas stearynowy, aspartam (E 951), barwnik niebieski (FD&C Blue No 1) (E 133), barwnik żółty (FD&C Yellow 10) (E 104), aromat miętowy SD 297, kroskarmeloza sodowa, sorbitol, maltodekstryna.

Dawkowanie

Ten lek należy zawsze przyjmować dokładnie tak, jak opisano w ulotce dla pacjenta lub według wskazań farmaceuty. W razie wątpliwości należy skontaktować się z lekarzem lub farmaceutą.

Dorośli i dzieci w wieku powyżej 6 lat:

Zalecana dawka to 1 do 3 tabletek między posiłkami, przed snem oraz w czasie wystąpienia dolegliwości żołądkowych.

Nie należy połykać tabletek w całości.

Nie stosować większej dawki dobowej niż 12 tabletek.

Nie stosować maksymalnych dawek dłużej niż 2 tygodnie.

Działanie

Wodorotlenki glinu i magnezu zawarte w leku Manti zobojętniają żołądkowy kwas solny, zmniejszają aktywność pepsyny oraz wiążą kwasy żółciowe i lizolecytyny. Lek zmniejsza pH soków żołądkowych dzięki czemu zmniejsza uszkadzające działanie kwasu solnego na błonę śluzową żołądka. Zastosowanie leku po posiłkach przedłuża jego działanie. Symetykon zawarty w leku zapobiega odkładaniu się gazów w przewodzie pokarmowym. Dzięki temu zmniejsza wzdęcia i uczucie pełności. 

Wskazania

Lek Manti stosuje się w objawowym leczeniu zgagi oraz wzdęć i bólów brzucha spowodowanych nadmiernym wytwarzaniem gazów w jelitach, towarzyszącym zaburzeniom górnego odcinka przewodu pokarmowego:

chorobie wrzodowej żołądka lub dwunastnicy,

zapaleniu błony śluzowej żołądka,

nadkwaśności,

przepuklinie rozworu przełykowego,

niestrawności oraz innym zaburzeniom żołądkowo-jelitowym.

Przeciwwskazania

Kiedy nie stosować leku Manti:

jeśli pacjent ma uczulenie na substancje czynne lub którykolwiek z pozostałych składników leku,

w ciężkiej niewydolności nerek, a zwłaszcza leczonej dializami,

u pacjentów z fenyloketonurią ze względu na zawartość aspartamu,

u pacjentów ze stwierdzoną nietolerancją niektórych cukrów, ze względu na zawartość sorbitolu.

Działania niepożądane

Jak każdy lek, Manti może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

W większości przypadków Manti jest dobrze tolerowany, jednak podobnie jak w przypadku innych leków może powodować następujące objawy niepożądane, szczególnie w przypadku długotrwałego stosowania:

Działania niepożądane występujące niezbyt często (częściej niż u 1 na 1000, ale rzadziej niż u 1 na 100 osób stosujących lek)

biegunka, zaparcia, wzdęcia, nadmierne oddawanie gazów.

Działania niepożądane, których częstość jest nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych)

zaburzenia układu immunologicznego: reakcje nadwrażliwości, tj. świąd, pokrzywka, obrzęk naczynioruchowy i reakcje anafilaktyczne;

zaburzenia metabolizmu i odżywiania: zaburzenia gospodarki wodno-elektrolitowej: hipofosfatemia, hipokalcemia, hiperkalciuria, hipermagnezemia u osób z niewydolnością nerek;

zaburzenia psychiczne: demencja podczas długotrwałego stosowania u osób z niewydolnością nerek, a szczególnie u pacjentów dializowanych;

zaburzenia układu nerwowego: encefalopatia podczas długotrwałego stosowania u osób z niewydolnością nerek, a szczególnie u pacjentów dializowanych;

zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej: osteomalacja i osteodystrofia u osób długotrwale stosujących duże dawki leku.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Przed rozpoczęciem stosowania Manti należy poinformować lekarza lub farmaceutę o przyjmowaniu niesteroidowych leków przeciwzapalnych, gdyż leki zobojętniające mogą maskować objawy krwawienia do przewodu pokarmowego.

Długotrwałe stosowanie Manti przy niedostatecznej podaży fosforanów może doprowadzić do niedoboru fosforanów (hipofosfatemii), a także do niewydolności nerek na skutek odkładania się fosforanu amonowo-magnezowego.

Lek należy przechowywać w temperaturze poniżej 25°C.

Przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.

Stosowanie innych leków

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować, w tym również o tych, które wydawane są bez recepty.

Leki zobojętniające kwas solny mogą zmieniać wchłanianie wielu leków. W celu uniknięcia interakcji należy zachować co najmniej 2-godzinny odstęp pomiędzy przyjmowaniem Manti i innych leków podawanych doustnie.

W wyniku zmniejszenia kwaśności soku żołądkowego lek Manti może wpływać na rozpuszczalność, wchłanianie, biodostępność i wydalanie niektórych jednocześnie stosowanych leków.

Stosowanie leku z jedzeniem i piciem

Przyjęcie leku bezpośrednio po posiłku może spowodować wydłużenie czasu jego działania.

Ciąża i karmienie piersią

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Stosowanie produktu leczniczego Manti przez kobiety w ciąży wymaga bezwzględnej konsultacji z lekarzem i możliwe jest tylko wtedy, kiedy korzyści przeważają nad ryzykiem.

Stosowanie produktu leczniczego Manti podczas karmienia piersią nie jest zalecane, gdyż nie wiadomo, czy leki zobojętniające kwas solny w żołądku przenikają do mleka matki.

Stosowanie leku u dzieci i młodzieży

Nie należy stosować leku Manti u dzieci w wieku poniżej 6 lat.